اين كه سفر او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند، وقتى بفهمد كه سفرش هشت فرسخ بوده نمازى را كه تمام خوانده در وقت اعاده، و در خارج وقت قضاء نمايد.

مسأله 6 روزه حكم نماز را دارد در صورت جهل، لكن در صورت فراموشى واجب است بر او اين كه قضاء نمايد.

مسأله 7 كسى كه سفر خود را فراموش كرده، اگر متذكر شود در وسط نماز، پس اگر قبل از داخل شدن در ركوع ركعت سوم است نماز را شكسته تمام كند و اگر به يادش بيايد بعد از داخل شدن در ركوع ركعت سوم نماز او باطل است، و واجب است بر او اعاده در وقت؛ و لو به ادراك يك ركعت از وقت، و اگر نرسد قضا كند در خارج وقت.

مسأله 8 اگر وقت نماز داخل شود و او حاضر و متمكن از نماز باشد و پيش از نماز سفر كند تا آن كه از حد ترخص بگذرد و وقت باقى باشد، نماز را شكسته بخواند، لكن سزاوار نيست ترك احتياط با تمام نيز.

مسأله 9 اگر نماز چهار ركعتى از كسى فوت شود، بايد قضا كند تماماً اگر چه در سفر باشد، چنانچه اگر نماز شكسته از مسافر فوت شود بايد قضاء آن را شكسته به جا آورد، اگر چه در سفر نباشد.

مسأله 10 اگر نماز از كسى فوت شود كه در اول وقت حاضر و در آخر وقت مسافر بوده يا به عكس، بايد در قضاء مراعات آخر وقت را بنمايد، پس در صورت اول شكسته قضا مى‌كند و در صورت دوم تماماً به جا مى‌آورد، لكن سزاوار نيست كه ترك احتياط كند به جمع كردن ميان قصر و تمام.

مسأله 11 مستحب است مسافر در تعقيب نمازهايى كه شكسته به جا مى‌آورد، سى مرتبه بگويد: «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اكبر».

مسأله 12 مسافر مخير است در صورت عدم قصد اقامت بين شكسته‌