مسأله 16 ماه هلالى على الظاهر در حكم سى روز است، در صورتى كه تردد او از اول ماه بوده باشد.

مسأله 17 كسى كه سى روز به نحو تردد در جايى مانده، پس اگر بعد از آن خارج شود از مكان تردد به كمتر از مسافت و نيتش اين باشد كه بر مى‌گردد به همين مكان، حكم او حكم مقيم است.

در احكام مسافر است‌

نماز ظهر و عصر و عشاء بعد از تحقق شرايط قصر بايد دو ركعت خوانده شود، و ساقط است از مسافر نوافل ظهر و عصر، و بقيه نوافل به حال خود باقى است، لكن نافله عشا را بنا بر احوط به قصد رجاء به جا آورد.

مسأله 1 كسى كه مى‌داند مسافر است و بايد نماز را شكسته بخواند اگر عمداً تمام بخواند، نمازش باطل است، و بايد اعاده كند در وقت و قضا كند در خارج وقت.

مسأله 2 اگر كسى فراموش كند مسافر بودن خود را و تمام بخواند، اگر به يادش بيايد در وقت، بايد نماز را اعاده كند و اگر به يادش نيايد مگر در خارج وقت، واجب نيست بر او قضا.

مسأله 3 مسافرى كه نمى‌داند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر تمام بخواند نمازش صحيح است؛ احتياج به اعاده و قضا ندارد.

مسأله 4 مسافرى كه مى‌داند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر بعضى از خصوصيات آن را نداند، مثلًا نداند كه مسافرت به چهار فرسخى با قصد رجوع موجب قصر است و يا آن كه كثير السفر اگر در وطن خود ده روز بماند در سفر اول واجب است كه بر او شكسته بخواند و نماز را تمام بخواند، واجب است بر او اعاده در وقت و قضا در خارج وقت.

مسأله 5 مسافرى كه مى‌داند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر به گمان‌