مسأله 303- اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در اعضاى وضو ببيند و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده، وضوى او صحيح است، ولى اگر بداند كه در وقت وضو ملتفت آن مانع نبوده، احتياط واجب آن است كه دوباره وضو بگيرد.

مسأله 304- اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آب است در اعضاى وضو بوده يا نه، وضو صحيح است.

احكام وضو

مسأله 305- كسى كه در كارهاى وضو و شرايط آن مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن خيلى شك مى‌كند بايد به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 306- اگر شك كند كه وضوى او باطل شده يا نه، بنا مى‌گذارد كه وضوى او باقى است، ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر، وضوى او باطل است.

مسأله 307- كسى كه شك دارد وضو گرفته يا نه، بايد وضو بگيرد.

مسأله 308- كسى كه مى‌داند وضو گرفته و حَدَثى هم از او سر زده، مثلًا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پيش از نماز است بايد وضو بگيرد، و اگر در بين نماز است بايد نماز را بشكند و وضو بگيرد و اگر بعد از نماز است نمازى كه خوانده صحيح است‌ [1] و براى نمازهاى بعد بايد وضو بگيرد.

مسأله 309- اگر بعد از وضو يا در بين آن يقين كند كه بعضى جاها را نشسته يا مسح نكرده است، چنانچه رطوبت جاهايى كه پيش از آن است خشك شده، بايد دوباره وضو بگيرد [2] و اگر خشك نشده بايد جايى را كه فراموش كرده و آن چه بعد از آن‌

[1] به احتياط واجب نماز را اعاده كند گرچه در اين‌جا تفصيلى است.

[2] به احتياط واجب در بعض صورت‌ها.