ببرد بايد به نسبت، ديه بدهد مثلًا اگر نصف زبان را ببرد، بايد نصف ديه كشتن را بدهد. پنجم: تمام دندان‌هاى كسى را از بين ببرد و ديه هر كدام از دوازده دندان جلوى دهان كه شش عدد بالا و شش عدد پايين مى‌باشد، پنجاه مثقال شرعى طلا است و هر مثقال شرعى 18 نخود است و اگر يكى از شانزده دندان عقب را كه هشت عدد آنها بالا و هشت عدد پايين است از بين ببرد، بايد بيست و پنج مثقال شرعى طلا بدهد. ششم: هر دو دست كسى را از بند جدا كند و اگر يك دست را از بند جدا كند، بايد نصف ديه كشتن را بدهد. هفتم: ده انگشت كسى را ببرد و ديه هر انگشت، ده يك ديه كشتن است. هشتم: پشت كسى را طورى بشكند كه ديگر درست نشود. نهم: هر دو پستان زنى را ببرد و اگر يكى از آنها را ببرد، بايد نصف ديه كشتن را بدهد. دهم: هر دو پاى كسى را تا مفصل، يا همه ده انگشت پا را ببرد و ديه هر انگشت، ده يك ديه كشتن است. يازدهم: تخم‌هاى مردى را از بين ببرد. دوازدهم: طورى به كسى آسيب برساند كه عقل او از بين برود. سيزدهم: به كسى صدمه‌اى بزند كه ديگر بوى خوب و بد را نفهمد، يا منى از او خارج نشود.

مسأله 2810- اگر اشتباهاً كسى را بكشد بايد ديه او را بدهد و يك بنده آزاد كند و اگر نتواند بنده آزاد كند. دو ماه روزه بگيرد و اگر اين را هم نتواند شصت فقير را سير كند و اگر عمداً و به ناحق بكشد. در صورت عفو يا گرفتن ديه بايد دو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند و يك بنده آزاد نمايد.

مسأله 2811- كسى كه سوار حيوان است، اگر كارى كند كه آن حيوان به كسى آسيب برساند، ضامن است. و نيز اگر ديگرى كارى كند كه حيوان به سوار خود، يا به كس ديگر صدمه بزند، ضامن مى‌باشد.

مسأله 2812- اگر انسان كارى كند كه زن حامله سقط كند چنانچه چيزى كه سقط شده نطفه باشد ديه‌اش بيست مثقال شرعى طلا است كه هر مثقال آن 18 نخود مى‌باشد. و اگر علقه؛ يعنى خون بسته باشد، چهل مثقال و اگر مضغه؛ يعنى پاره گوشت باشد،