وقف باشد، چون از موقع خواندن صيغه تا مردنش وقف نبوده صحيح نيست‌ [1] و نيز اگر بگويد تا ده سال وقف باشد و بعد از آن نباشد، يا بگويد تا ده سال وقف باشد، بعد پنج سال وقف نباشد و دوباره وقف باشد، وقف صحيح نمى‌باشد.

مسأله 2689- وقف در صورتى صحيح است كه مال وقف را به تصرف كسى كه براى او وقف شده يا وكيل، يا ولىّ او بدهند، ولى اگر چيزى را بر اولاد صغير خود وقف كند و به قصد اين كه آن چيز ملك آنان شود، از طرف آنان نگهدارى نمايد وقف صحيح است.

مسأله 2690- اگر مسجدى را وقف كنند، بعد از آن كه يك نفر در آن مسجد نماز خواند [2]، وقف درست مى‌شود.

مسأله 2691- وقف كننده بايد مكلف و عاقل و با قصد و اختيار باشد و شرعاً بتواند در مال خود تصرف كند بنابراين سفيهى‌ [3] كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى‌كند، چون حق ندارد در مال خود تصرف نمايد اگر چيزى را وقف كند صحيح نيست.

مسأله 2692- اگر مالى را براى كسانى كه به دنيا نيامده‌اند [4] وقف كند، درست نيست ولى اگر براى زندگان و بعد از آنها براى كسانى كه بعداً به دنيا مى‌آيند وقف نمايند مثلًا چيزى را بر اولاد خود وقف كند كه بعد از آنان وقف نوه‌هاى او باشد و هر دسته‌اى بعد از دسته ديگر از وقف استفاده كنند صحيح است.

[1] بنابر احتياط واجب در همه اقسام.

[2] با اذن واقف و به عنوان تسليم و تصرف دادن.

[3] اگر سفيه بالغ شود، و اگر در حال بالغ بودن سفيه شود اگر حاكم او را منع از تصرف كردوقف نمودنش باطل است.

[4] اگر هيچ‌يك به دنيا نيامده‌اند صحيح نيست ولى اگر وقف كند بر اولادش مثلًا و بعضى‌از آنها به دنيا آمده باشند و بعضى بعد به دنيا بيايند صحيح است و آنهايى كه بعد به دنيا مى‌آيند پس از آمدن شريك مى‌شوند به آنهايى كه موجودند.