احكام وقف‌

مسأله 2685- اگر كسى چيزى را وقف كند، از ملك او خارج مى‌شود و خود او و ديگران نمى‌توانند آن را ببخشند، يا بفروشند و كسى هم از آن ملك ارث نمى‌برد ولى در بعضى از موارد كه در مسأله 2102 و 2103 گفته شد، فروختن آن اشكال ندارد.

مسأله 2686- لازم نيست صيغه وقف را به عربى بخوانند، بلكه اگر مثلًا بگويد خانه خود را وقف كردم‌ [1] و خودش يا كسى كه خانه را براى او وقف كرده، يا وكيل، يا ولى آن كس بگويد قبول كردم وقف صحيح است. ولى اگر براى افراد مخصوصى وقف نكند، بلكه مثل مسجد و مدرسه براى عموم وقف كند، يا مثلًا بر فقرا يا سادات وقف نمايد، قبول كردن كسى لازم نيست.

مسأله 2687- اگر ملكى را براى وقف معيّن كند و پيش از خواندن صيغه وقف پشيمان شود، يا بميرد، وقف درست نيست.

مسأله 2688- كسى كه مالى را وقف مى‌كند، بايد قصد قربت داشته باشد [2] و از موقع خواندن صيغه، مال را براى هميشه وقف كند و اگر مثلًا بگويد اين مال بعد از مردن من‌

[1] در صحيح بودن هيچ وقفى قبول شرط نيست.

[2] قصد قربت در وقف شرط نيست.