مسأله 265- مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است، ولى اگر به واسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد، و اگر روى كفش نجس باشد بايد چيز پاكى بر آن بيندازد و بر آن چيز مسح كند. و احتياط واجب‌ [1] آن است كه تيمم هم بنمايد.

مسأله 266- اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح، آن را آب بكشد بايد تيمم نمايد.

وضوى ارتماسى‌

مسأله 267- وضوى ارتماسى آن است كه انسان صورت و دست‌ها را به قصد وضو در آب فرو برد يا آنها را در آب فرو برد و به قصد وضو بيرون آورد و اگر موقعى كه دست‌ها را در آب فرو مى‌برد نيت وضو كند و تا وقتى كه آنها را از آب بيرون مى‌آورد و ريزش آب تمام مى‌شود به قصد وضو باشد، وضوى او صحيح است و نيز اگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو كند و تا وقتى كه ريزش آب تمام مى‌شود، به قصد وضو باشد وضوى او صحيح مى‌باشد.

مسأله 268- در وضوى ارتماسى هم بايد صورت و دست‌ها از بالا به پايين شسته شود، پس اگر وقتى كه صورت و دست‌ها را در آب فرو مى‌برد قصد وضو كند بايد صورت را از طرف پيشانى و دست‌ها را از طرف آرنج در آب فرو برد و اگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو كند، بايد صورت را از طرف پيشانى و دست‌ها را از طرف آرنج بيرون آورد.

مسأله 269- اگر وضوى بعضى از اعضا را ارتماسى و بعضى را غير ارتماسى انجام دهد اشكالى ندارد.

[1] واجب نيست.بروجردى، حسين، رساله توضيح المسائل(آية الله العظمى بروجردى با حواشى امام خمينى (س) موسوعة الإمام الخميني 30 )، 1جلد، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى (س) - ايران - تهران، چاپ: 1، 1392 ه.ش.