اگر با جلوگيرى شوهر نذر كند نذر او باطل است‌ [1].

مسأله 2654- اگر زن با اجازه شوهر نذر كند شوهرش نمى‌تواند نذر او را به‌هم بزند، يا او را از عمل كردن به نذر جلوگيرى نمايد.

مسأله 2655- اگر فرزند با اجازه پدر نذر كند، بايد به آن نذر عمل نمايد. بلكه اگر بدون اجازه او نذر كند، بنابر احتياط [2] عمل كردن به آن نذر واجب است.

مسأله 2656- انسان كارى را مى‌تواند نذر كند كه انجام آن برايش ممكن باشد بنابراين كسى كه نمى‌تواند پياده كربلا برود، اگر نذر كند كه پياده برود، نذر او صحيح نيست.

مسأله 2657- اگر نذر كند كه كار حرام يا مكروهى را انجام دهد، يا كار واجب يا مستحبى را ترك كند، نذر او صحيح نيست.

مسأله 2658- اگر نذر كند كه كار مباحى را انجام دهد يا ترك نمايد. چنانچه به‌جا آوردن آن و تركش از هر جهت مساوى باشد، نذر او صحيح نيست و اگر انجام آن از جهتى بهتر باشد و انسان به قصد همان جهت نذر كند، مثلًا نذر كند غذايى را بخورد كه براى عبادت قوّت بگيرد نذر او صحيح است. و نيز اگر ترك آن از جهتى بهتر باشد و انسان براى همان جهت نذر كند كه آن را ترك نمايد مثلًا براى اين كه دود مضر است نذر كند كه آن را استعمال نكند نذر او صحيح مى‌باشد.

مسأله 2659- اگر نذر كند نماز واجب خود را در جايى بخواند كه به خودى خود ثواب نماز در آن‌جا زياد نيست مثلًا نذر كند نماز را در اتاق بخواند، چنانچه نماز خواندن در آن‌جا از جهتى بهتر باشد مثلًا به واسطه اين كه خلوت است انسان حضور قلب پيدا مى‌كند، نذر صحيح است.

مسأله 2660- اگر نذر كند عملى را انجام دهد، بايد همان طور كه نذر كرده به‌جا آورد

[1] بلكه نذر او بى‌اجازه شوهر باطل است.

[2] بلكه بنابر اقوا.