بيرون آمدن روح، پوست حيوان را بكنند [1]. چهارم: پيش از آن كه روح از بدن حيوان بيرون رود، مغز حرام را كه در تيره پشت است ببرند [2]. پنجم: در جايى حيوان را بكشند كه حيوان ديگر آن را ببيند. ششم: در شب يا پيش از ظهر جمعه سر حيوان را ببرند ولى در صورت احتياج عيبى ندارد. هفتم: خود انسان چهارپايى را كه پرورش داده است بكشد.

احكام شكار كردن با اسلحه‌

مسأله 2610- اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شكار كنند با پنج شرط حلال و بدنش پاك است:

اول: آن كه اسلحه شكار مثل كارد و شمشير برنده باشد، يا مثل نيزه و تير، تيز باشد كه به واسطه تيز بودن، بدن حيوان را پاره كند و اگر به وسيله دام يا چوب و سنگ و مانند اينها حيوانى را شكار كنند پاك نمى‌شود و خوردن آن هم حرام است و اگر حيوانى را با تفنگ شكار كنند چنانچه گلوله آن تيز باشد كه در بدن حيوان فرو رود و آن را پاره كند پاك و حلال است. و اگر گلوله تيز نباشد بلكه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بكشد، يا به واسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حيوان بميرد پاك و حلال بودنش اشكال دارد.

دوم: كسى كه شكار مى‌كند بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد كه خوب و بد را بفهمد، و اگر كافر يا كسى كه اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم مى‌كند، حيوانى را شكار نمايد، آن شكار حلال نيست.

سوم: اسلحه را براى شكار كردن حيوان به كار برد و اگر مثلًا جايى را نشان كند و اتفاقاً حيوانى را بكشد، آن حيوان پاك نيست و خوردن آن هم حرام است.

[1] احتياط آن است كه اين كار را نكنند.

[2] احتياط واجب در ترك است.