مسأله 241- استعمال ظرفى كه معلوم نيست از طلا يا نقره است يا از چيز ديگر اشكال ندارد.

وضو

مسأله 242- در وضو واجب است صورت و دست‌ها را بشويند و جلوى سر و روى پاها را مسح كنند.

مسأله 243- درازاى صورت را بايد از بالاى پيشانى- جايى كه موى سر بيرون مى‌آيد- تا آخر چانه شست، و پهناى آن به مقدارى كه بين انگشت وسط و شست قرار مى‌گيرد بايد شسته شود، و اگر مختصرى از اين مقدار را نشويد وضو باطل است.

و براى آن كه يقين كند آن مقدار كاملًا شسته شده بايد كمى اطراف آن را هم بشويد.

مسأله 244- اگر صورت يا دست كسى كوچك‌تر يا بزرگ‌تر از معمول مردم باشد بايد ملاحظه كند [1] كه مردمان معمولى تا كجاى صورت خود را مى‌شويند، او هم تا همان جا را بشويد و نيز اگر در پيشانى او مو روييده يا جلوى سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول پيشانى را بشويد.

مسأله 245- اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه‌هاى چشم و لب او هست كه نمى‌گذارد آب به آنها برسد، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، بايد پيش از وضو وارسى كند كه اگر هست برطرف نمايد.

مسأله 246- اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد بايد آب را به پوست برساند، و اگر پيدا نباشد شستن مو كافى است، و رساندن آب به زير آن لازم نيست.

مسأله 247- اگر شك كند كه پوست صورت از لاى مو پيدا است يا نه، بنابر احتياط

[1] ولى اگر دست و صورتش هر دو بر خلاف معمولى است ليكن با هم متناسب هستندلازم نيست ملاحظه ديگران را بكند و به همان طور كه در مسأله پيش گفته شد بايد وضو بگيرد.