احكام طلاق‌

[شروط صحت طلاق‌]

مسأله 2507- مردى كه زن خود را طلاق مى‌دهد، بايد بالغ‌ [1] و عاقل باشد، و به اختيار خود طلاق دهد، و اگر او را مجبور كنند كه زنش را طلاق دهد طلاق باطل است، و نيز بايد قصد طلاق داشته باشد، پس اگر صيغه طلاق را به شوخى بگويد صحيح نيست.

مسأله 2508- زن بايد در وقت طلاق از خون حيض و نفاس پاك باشد و شوهرش در آن پاكى با او نزديكى نكرده باشد و تفصيل اين دو شرط در مسائل آينده گفته مى‌شود.

مسأله 2509- طلاق دادن زن در حال حيض يا نفاس درسه صورت صحيح است:

اول: آن كه شوهرش بعد از ازدواج با او نزديكى نكرده باشد.

دوم: معلوم باشد آبستن است، و اگر معلوم نباشد و شوهر در حال حيض طلاقش بدهد، بعد بفهمد آبستن بوده، احتياط واجب‌ [2] آن است كه دوباره او را طلاق دهد.

سوم: مرد به واسطه غايب بودن‌ [3] نتواند بفهمد كه زن از خون حيض يا نفاس پاك است يا نه.

[1] بنابر احتياط واجب.

[2] واجب نيست.

[3] يا مشقّت داشته باشد براى او فهميدن.