مسأله 2463- اگر كسى با زنى كه شوهر ندارد و در عدّه كسى هم نيست زنا كند، چنانچه بعد او را عقد كند و بچه‌اى از آنان پيدا شود، در صورتى كه ندانند از نطفه حلال است يا حرام، آن بچه حلال‌زاده است.

مسأله 2464- اگر مرد نداند كه زن در عدّه است و با او ازدواج كند، چنانچه زن هم نداند و بچه‌اى از آنان به دنيا آيد، حلال‌زاده است و شرعاً فرزند هر دو مى‌باشد ولى اگر زن مى‌دانسته كه در عدّه است شرعاً بچه، فرزند پدر است، و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به يكديگر حرام مى‌باشند.

مسأله 2465- اگر زن بگويد يائسه‌ام نبايد حرف او را قبول كرد، ولى اگر بگويد شوهر ندارم حرف او قبول مى‌شود.

مسأله 2466- اگر بعد از آن كه انسان با زنى ازدواج كرد، كسى بگويد آن زن شوهر داشته و زن بگويد نداشتم، چنانچه شرعاً ثابت نشود كه زن شوهر داشته، بايد حرف زن را قبول كرد.

مسأله 2467- تا هفت سال دختر تمام نشده پدر نمى‌تواند او را از مادرش جدا كند [1].

مسأله 2468- مستحب است در شوهر دادن دخترى كه بالغه است؛ يعنى مكلّف شده، عجله كنند، حضرت صادق عليه السلام فرمودند: يكى از سعادت‌هاى مرد آن است كه دخترش در خانه او حيض نبيند.

مسأله 2469- اگر زن مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن ديگر نگيرد، احتياط واجب آن است كه زن مهر را نگيرد و شوهر هم با زن ديگر ازدواج نكند.

مسأله 2470- كسى كه از زنا به دنيا آمده اگر زن بگيرد و بچه‌اى پيدا كند آن بچه حلال‌زاده است.

[1] اگر مادر آزاد و مسلمان و عاقل باشد.