مسأله 2359- اگر طلا و نقره را عاريه نمايد و شرط كند كه اگر تلف شود ضامن نباشد، چنانچه تلف شود ضامن نيست.

مسأله 2360- اگر عاريه دهنده بميرد، عاريه گيرنده بايد چيزى را كه عاريه كرده به ورثه او بدهد.

مسأله 2361- اگر عاريه دهنده طورى شود كه شرعاً نتواند در مال خود تصرف كند مثلًا ديوانه شود، عاريه كننده بايد مالى را كه عاريه كرده به ولىّ او بدهد.

مسأله 2362- كسى كه چيزى عاريه داده هر وقت بخواهد مى‌تواند آن را پس بگيرد و كسى هم كه عاريه كرده هر وقت بخواهد مى‌تواند آن را پس دهد.

مسأله 2363- عاريه دادن چيزى كه استفاده حلال ندارد مثل ظرف طلا و نقره باطل است‌ [1].

مسأله 2364- عاريه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن، و عاريه دادن حيوان نر براى كشيدن بر ماده صحيح است.

مسأله 2365- اگر چيزى را كه عاريه كرده به مالك يا وكيل يا ولىّ او بدهد و بعد آن چيز تلف شود، عاريه كننده ضامن نيست. ولى اگر بدون اجازه صاحب مال، يا وكيل، يا ولىّ او آن را به جايى ببرد [2] كه صاحبش معمولًا به آن‌جا مى‌برده مثلًا اسب را در اصطبلى كه صاحبش براى آن درست كرده ببندد و بعد تلف شود، يا كسى آن را تلف كند ضامن است.

[1] ظرف طلا و نقره را اگر براى زينت دادن اتاق عاريه بدهند صحيح است و اگر براى استفاده حرام بدهند باطل است.

[2] مقصود آن است كه اگر آن چيز را به صاحبش يا ولى و وكيل او نرساند ضامن است‌حتى در صورتى كه در جاى معيّنى كه صاحبش براى آن تعيين كرده بگذارد بدون آن كه تحويل آنها بدهد.