احكام ضامن شدن‌

مسأله 2319- اگر انسان بخواهد ضامن شود كه بدهى كسى را بدهد، ضامن شدن او در صورتى صحيح است كه به هر لفظى اگرچه عربى نباشد به طلبكار بگويد كه من ضامن شده‌ام طلب تو را بدهم و طلبكار هم رضايت خود را بفهماند، ولى راضى بودن بدهكار شرط نيست.

مسأله 2320- ضامن و طلبكار بايد مكلّف و عاقل باشند و كسى هم آنها را مجبور نكرده باشد و نيز بايد سفيه نباشند [1] يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكنند، ولى اين شرطها در بدهكار نيست مثلًا اگر كسى ضامن شود كه بدهى بچه يا ديوانه را بدهد صحيح است.

مسأله 2321- هرگاه براى ضامن شدن خودش شرطى قرار دهد مثلًا بگويد اگر بدهكار قرض تو را نداد من مى‌دهم، ضامن شدن او باطل است‌ [2].

[1] اگر سفاهتش اتصال نداشته باشد به زمان نابالغى با حكم حاكم به منع او از تصرفاتش‌معاملاتش صحيح نيست، و نيز شرط است در طلبكار كه ممنوع نباشد به حكم حاكم به واسطه افلاس.

[2] بنابر احتياط واجب.