احكام وكالت‌

وكالت آن است كه انسان كارى را كه مى‌تواند در آن دخالت كند، به ديگرى واگذار نمايد تا از طرف او انجام دهد، مثلًا كسى را وكيل كند كه خانه او را بفروشد يا زنى را براى او عقد نمايد پس آدم سفيهى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى‌كند، چون حق ندارد در مال خود تصرف كند، نمى‌تواند [1] براى فروش آن كسى را وكيل نمايد.

مسأله 2265- در وكالت لازم نيست صيغه بخوانند، و اگر انسان به ديگرى بفهماند كه او را وكيل كرده و او هم بفهماند قبول نموده، مثلًا مال خود را به كسى بدهد كه براى او بفروشد و او مال را بگيرد وكالت صحيح است.

مسأله 2266- اگر انسان كسى را كه در شهر ديگر است وكيل نمايد و براى او وكالتنامه بفرستد و او قبول كند، اگرچه وكالت‌نامه بعد از مدتى برسد وكالت صحيح است.

مسأله 2267- موكّل؛ يعنى كسى كه ديگرى را وكيل مى‌كند، و نيز كسى كه وكيل مى‌شود، بايد بالغ و عاقل باشند [2] و از روى قصد و اختيار اقدام كنند.

[1] در صورتى كه حاكم او را منع كرده باشد از تصرف يا در حالى كه بالغ شده سفيه بوده.

[2] وكيل در جارى كردن صيغه عقد فقط اگر نابالغ باشد لكن تميز بدهد و صيغه را با تمام شرايط جارى كند صيغه‌اش صحيح است.