مسأله 2158- اگر معيّن نكنند كه كدام يك آنان با سرمايه خريد و فروش نمايد، هيچ‌يك آنان بدون اجازه ديگرى نمى‌تواند با آن سرمايه معامله كند.

مسأله 2159- شريكى كه اختيار سرمايه شركت با او است بايد به قرارداد شركت عمل كند، مثلًا اگر با او قرار گذاشته‌اند كه نسيه بخرد يا نقد بفروشد، يا جنس را از محل مخصوصى بخرد، بايد به همان قرارداد رفتار نمايد و اگر با او قرارى نگذاشته باشند، بايد به طور معمول معامله كند و داد و ستدى نمايد كه براى شركت ضرر نداشته باشد و نبايد نسيه بخرد [1] يا نسيه بفروشد يا مال شركت را در مسافرت همراه خود ببرد.

مسأله 2160- شريكى كه با سرمايه شركت معامله مى‌كند، اگر بر خلاف قراردادى كه با او كرده‌اند خريد و فروش كند و خسارتى براى شركت پيش آيد ضامن است، ولى اگر بعداً به قراردادى كه شده معامله كند صحيح است، و نيز اگر با او قراردادى نكرده باشند و بر خلاف معمول معامله كند، ضامن مى‌باشد اما اگر بعداً مطابق معمول معامله كند معامله او صحيح است.

مسأله 2161- شريكى كه با سرمايه شركت معامله مى‌كند اگر زياده‌روى ننمايد و در نگهدارى سرمايه كوتاهى نكند و اتفاقاً مقدارى از آن يا تمام آن تلف شود ضامن نيست.

مسأله 2162- شريكى كه با سرمايه شركت معامله مى‌كند اگر بگويد سرمايه تلف شده و پيش حاكم شرع قسم بخورد، بايد حرف او را قبول كرد.

مسأله 2163- اگر تمام شريك‌ها از اجازه‌اى كه به تصرف در مال يكديگر داده‌اند برگردند، هيچ كدام نمى‌توانند در مال شركت تصرف كنند، و اگر يكى از آنان از اجازه خود برگردد، شريك‌هاى ديگر حق تصرف ندارند، ولى كسى كه از اجازه خود

[1] اگر متعارف باشد مى‌تواند و نيز اگر سفر متعارف باشد مى‌تواند و در اين حكم موارد مختلف است.