اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند، آن چيز پاك نمى‌شود، ولى اگر ابر به قدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند اشكال ندارد. چهارم: آن كه آفتاب به تنهايى چيز نجس را خشك كند پس اگر مثلًا چيز نجس به واسطه باد و آفتاب خشك شود پاك نمى‌گردد، ولى اگر باد به قدرى كم باشد كه نگويند به خشك شدن چيز نجس كمك كرده، اشكال ندارد. پنجم‌ [1]: آن كه آفتاب مقدارى از بنا و ساختمان را كه نجاست به آن فرو رفته، يك مرتبه خشك كند، پس اگر يك مرتبه بر زمين و ساختمان نجس بتابد و روى آن را خشك كند، و دفعه ديگر زير آن را خشك نمايد، فقط روى آن پاك مى‌شود و زير آن نجس مى‌ماند.

مسأله 193- آفتاب حصير نجس را پاك مى‌كند ولى اگر يك طرف آن را خشك كند، پاك شدن طرف ديگر آن اشكال دارد [2]. و نيز پاك شدن درخت و گياه به واسطه آفتاب محل اشكال است‌ [3].

مسأله 194- اگر آفتاب به زمين نجس بتابد، بعد انسان شك كند كه زمين موقع تابيدن آفتاب تر بوده يا نه، يا ترى آن به واسطه آفتاب خشك شده يا نه، آن زمين نجس است، و همچنين است اگر شك كند كه پيش از تابش آفتاب، عين نجاست از آن برطرف شده يا نه، يا شك كند كه چيزى مانع تابش آفتاب بوده يا نه.

مسأله 195- اگر آفتاب به يك طرف ديوار نجس بتابد، طرفى كه آفتاب به آن نتابيده پاك نمى‌شود [4].

[1] و نيز شرط است كه فاصله مابين روى زمين يا ساختمان كه نجس شده با داخل آن كه‌نجس است به چيزى مثل هوا يا جسم پاكى فاصله نباشد.

[2] اگر طرف ديگر به واسطه تابش آفتاب خشك شده باشد اشكال ندارد.

[3] پاك شدن خالى از قوّت نيست.

[4] مگر آن كه ديوار به قدرى نازك باشد كه آفتاب طرف ديگرش را با تابش به طرف مقابل خشك كند در اين صورت طرف ديگر هم پاك مى‌شود.