آوردن اعمال حج وقت داشته باشد. پنجم: مخارج كسانى را كه خرجى آنان بر او واجب است مثل زن و بچه و مخارج كسانى را كه مردم خرجى دادن به آنها را لازم مى‌دانند داشته باشد. ششم: بعد از برگشتن، كسب، يا زراعت، يا عايدى ملك، يا راه ديگرى براى معاش خود داشته باشد كه مجبور نشود به زحمت زندگى كند.

مسأله 2045- كسى كه بدون خانه ملكى رفع احتياجش نمى‌شود، وقتى حج بر او واجب است كه پول خانه را هم داشته باشد.

مسأله 2046- زنى كه مى‌تواند مكه برود، اگر بعد از برگشتن از خودش مال نداشته باشد و شوهرش هم مثلًا فقير باشد و خرجى او را ندهد و ناچار شود كه به سختى زندگى كند، حج بر او واجب نيست.

مسأله 2047- اگر كسى توشه راه و مركب سوارى نداشته باشد و ديگرى به او بگويد حج برو، من خرج تو و عيالات تو را در موقعى كه در سفر حج هستى مى‌دهم در صورتى كه اطمينان داشته باشد كه خرج او را مى‌دهد حج بر او واجب مى‌شود.

مسأله 2048- اگر خرجى رفتن و برگشتن و خرجى عيالات كسى را در مدتى كه مكه مى‌رود و بر مى‌گردد به او ببخشد و با او شرط كنند كه حج كند و او قبول نمايد [1] حج بر او واجب مى‌شود، اگرچه قرض داشته باشد و در موقع برگشتن هم مالى كه بتواند با آن زندگى كند نداشته باشد.

مسأله 2049- اگر مخارج رفتن و برگشتن و مخارج عيالات كسى را در مدتى كه مكه مى‌رود و بر مى‌گردد به او بدهند و بگويند حج برو ولى ملك او نكنند، در صورتى كه اطمينان داشته باشد كه از او پس نمى‌گيرند، حج بر او واجب مى‌شود.

مسأله 2050- اگر مقدارى مال كه براى حج كافى است به كسى بدهند و با او شرط كنند

[1] بلكه واجب است قبول نمايد.