سال عاقل گردد، بنابر احتياط زكات بر او واجب است‌ [1].

مسأله 1869- اگر صاحب گاو و گوسفند و شتر و طلا و نقره در مقدارى از سال مست يا بيهوش شود، زكات از او ساقط نمى‌شود. و همچنين است اگر موقع واجب شدن زكات گندم و جو و خرما و كشمش مست يا بيهوش باشد.

مسأله 1870- مالى را كه از انسان غصب كرده‌اند و نمى‌تواند در آن تصرف كند زكات ندارد. ولى اگر زراعتى را از او غصب كنند و موقعى كه زكات آن واجب مى‌شود، در دست غصب كننده باشد، هر وقت به صاحبش برگشت. احتياط واجب‌ [2] آن است كه زكات آن را بدهد.

مسأله 1871- اگر طلا و نقره يا چيز ديگرى را كه زكات آن واجب است قرض كند و يك سال نزد او بماند، بايد زكات آن را بدهد و بر كسى كه قرض داده چيزى واجب نيست.

زكات گندم و جو و خرما و كشمش‌

مسأله 1872- زكات گندم و جو و خرما و كشمش وقتى واجب مى‌شود كه به مقدار نصاب برسند و نصاب آنها 288 من تبريز و 45 مثقال كم است كه 207/ 847 كيلوگرم مى‌شود.

مسأله 1873- اگر پيش از دادن زكات از انگور و خرما و جو و گندمى كه زكات آنها واجب شده خود و عيالاتش بخورند، يا مثلًا به فقير بدهد، بايد زكات مقدارى را كه مصرف كرده بدهد.

مسأله 1874- اگر بعد از آن كه زكات گندم و جو و خرما و انگور واجب شد مالك‌

[1] واجب نيست مگر آن كه ديوانگى به قدرى وقتش كم باشد كه مردم بگويند در تمام سال عاقل بوده است.

[2] واجب نيست.