راه ثابت شدن نجاست‌

مسأله 122- نجاست هر چيز از سه راه ثابت مى‌شود: اول آن كه خود انسان يقين كند چيزى نجس است، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد. بنابراين غذا خوردن در قهوه‌خانه‌ها و مهمانخانه‌هايى كه مردمان لاابالى و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمى‌كنند، در آنها غذا مى‌خورند، اگر انسان يقين نداشته باشد غذايى را كه براى او آورده‌اند نجس است اشكال ندارد. دوم آن كه كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است، مثلًا همسر انسان يا نوكر يا كلفت بگويد ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس مى‌باشد، سوم آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است و نيز اگر يك نفر عادل هم بگويد چيزى نجس است، بنابر احتياط واجب بايد از آن چيز اجتناب كرد.

مسأله 123- اگر به واسطه ندانستن مسأله، نجس بودن و پاك بودن چيزى را نداند، مثلًا نداند عرقِ جنب از حرام پاك است يا نه، بايد مسأله را بپرسد، ولى اگر با اين كه مسأله را مى‌داند، چيزى را شك كند پاك است يا نه، مثلًا شك كند آن چيز خون است يا نه، يا نداند كه خون پشه است يا خون انسان، پاك مى‌باشد.

مسأله 124- چيز نجسى كه انسان شك دارد پاك شده يا نه، نجس است، و چيز پاك را اگر شك كند نجس شده يا نه، پاك است. و اگر هم بتواند نجس بودن يا پاك بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسى كند.

مسأله 125- اگر بداند يكى از دو ظرف يا دو لباسى كه از هر دوى آنها استفاده مى‌كند نجس شده، و نداند كدام است، بايد از هر دو اجتناب كند، ولى اگر مثلًا نمى‌داند لباس خودش نجس شده يا لباسى كه هيچ از آن استفاده نمى‌كند و مال ديگرى است، از لباس خودش هم لازم نيست اجتناب نمايد [1].

[1] بنابر احتياط واجب اجتناب كند.