چهار ركعت خوانده و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند.

سوم: شك بين دو و سه و چهار بعد از سر برداشتن از سجده دوم، كه بايد بنا بر چهار بگذارد و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته به‌جا آورد.

چهارم: شك بين چهار و پنج بعد از سر برداشتن از سجده دوم، كه بايد بنابر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجده سهو به‌جا آورد ولى اگر بعد از سجده اول، يا پيش از سر برداشتن از سجده دوم، يكى از اين چهار [1] شك، براى او پيش آيد، بنابر احتياط واجب بايد به دستور همان شك عمل كند و نماز را هم دوباره بخواند.

پنجم: شك بين سه و چهار، كه در هر جاى نماز باشد، بايد بنابر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به‌جا آورد.

ششم: شك بين چهار و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به‌جا آورد.

هفتم: شك بين سه و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو ركعت نماز احتياط ايستاده به‌جا آورد.

هشتم: شك بين سه و چهار و پنج در حال ايستاده، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و بعد از سلام نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته به‌جا آورد.

نهم: شك بين پنج و شش در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو سجده سهو به‌جا آورد و بنابر احتياط واجب‌ [2] دو سجده سهو ديگر

[1] اين احتياط در صورت چهارم ترك نشود ولى در سه صورت ديگر مى‌تواند نماز را رهاكند و دوباره بخواند.

[2] اين احتياط واجب نيست.