ركوع‌

مسأله 1031- در هر ركعت بعد از قرائت بايد به اندازه‌اى خم شود كه بتواند دست را به زانو بگذارد و اين عمل را ركوع مى‌گويند.

مسأله 1032- اگر به اندازه ركوع خم شود، ولى دست‌ها را به زانو نگذارد اشكال ندارد.

مسأله 1033- هرگاه ركوع را به طور غير معمول به‌جا آورد، مثلًا به چپ يا راست خم شود، اگرچه دست‌هاى او به زانو برسد، صحيح نيست.

مسأله 1034- خم شدن بايد به قصد ركوع باشد، پس اگر به قصد كار ديگر مثلًا براى كشتن جانور خم شود، نمى‌تواند آن را ركوع حساب كند بلكه بايد بايستد دوباره براى ركوع خم شود و به واسطه اين عمل، ركن زياد نشده و نماز باطل نمى‌شود.

مسأله 1035- كسى كه دست يا زانوى او با دست و زانوى ديگران فرق دارد، مثلًا دستش خيلى بلند است كه اگر كمى خم شود به زانو مى‌رسد يا زانوى او پايين‌تر از مردم ديگر است كه بايد خيلى خم شود تا دستش به زانو برسد، بايد به اندازه معمول خم شود.

مسأله 1036- كسى كه نشسته ركوع مى‌كند، بايد به قدرى خم شود كه صورتش مقابل زانوها برسد و بهتر است به قدرى خم شود كه صورت نزديك جاى سجده برسد.

مسأله 1037- احتياط واجب آن است كه در ركوع، سه مرتبه‌

«سُبْحانَ اللَّهِ»

يا يك مرتبه‌

«سُبْحانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ وَبِحَمْدِهِ»

بگويد ولى در تنگى وقت و در حال ناچارى گفتن يك‌

«سُبْحانَ اللَّهِ»

كافى است.

مسأله 1038- ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه بلكه بيشتر بگويند.