عصر روز عرفه كه روز نهم ذى حجه است. سوم: نماز عشا شب عيد قربان، براى كسى كه در مشعر الحرام باشد. چهارم: نماز عصر و عشا زن مستحاضه. پنجم: نماز عصر و عشاى كسى كه نمى‌تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند و در اين پنج نماز در صورتى اذان ساقط مى‌شود كه با نماز قبلى هيچ فاصله نشود يا فاصله كمى بين آنها باشد، ولى فاصله شدن نافله و تعقيب ضرر ندارد.

مسأله 932- اگر براى نماز جماعتى اذان و اقامه گفته باشند، كسى كه با آن جماعت نماز مى‌خواند، نبايد براى نماز خود اذان و اقامه بگويد.

مسأله 933- اگر براى خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببيند جماعت تمام شده تا وقتى كه صف‌ها به‌هم نخورده و جمعيت متفرق نشده، نمى‌تواند [1] براى نماز خود اذان و اقامه نگويد.

مسأله 934- در جايى كه عده‌اى مشغول نماز جماعتند، يا نماز آنان تازه تمام شده و صف‌ها به‌هم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادا يا با جماعت ديگرى كه برپا مى‌شود نماز بخواند، با شش‌ [2] شرط اذان و اقامه از او ساقط مى‌شود:

اول: آن كه نماز جماعت در مسجد باشد و اگر در مسجد نباشد، ساقط شدن اذان و اقامه اشكال دارد. دوم: آن كه براى آن نماز، اذان و اقامه گفته باشند. سوم: آن كه نماز جماعت باطل نباشد. چهارم: آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد، پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد. پنجم: آن كه نماز او و نماز جماعت هر دو ادا باشد. ششم: آن كه وقت نماز او و نماز جماعت مشترك باشد مثلًا هر دو نماز ظهر، يا هر دو نماز عصر

[1] بلكه نبايد اذان و اقامه بگويد.

[2] در شرط بودن اول و پنجم و ششم اشكال است، بلكه شرط نبودن اولى خالى از قوّت نيست، پس احوط نگفتن اذان و اقامه است.