كند بنابر احتياط واجب بايد اول، عملى كه نماز را باطل مى‌كند انجام دهد و دوباره تكبير بگويد.

مسأله 952- تكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طورى بخواند كه خودش بشنود و اگر بواسطه سنگينى يا كرى گوش يا سر و صداى زياد نمى‌شنود، بايد طورى بگويد كه اگر مانعى نباشد بشنود.

مسأله 953- كسى كه لال است يا زبان او مرضى دارد كه نمى‌تواند (اللَّه اكبر) را درست بگويد، بايد به هر طور كه مى‌تواند بگويد و اگر هيچ نمى‌تواند بگويد بايد در قلب خود بگذراند و براى تكبير اشاره كند و زبانش را هم اگر مى‌تواند حركت دهد.

مسأله 954- مستحب است بعد از تكبيرةالاحرام بگويد: «يا مُحْسِنُ قَدْ اتَاكَ الْمُسيئُ وَ قَدْ امَرْتَ الْمُحْسِنَ انْ يَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسِيئِ انْتَ الْمُحْسِنُ وَ انَا الْمُسيئُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَزْ عَنْ قَبيحِ مَا تَعْلَمُ مِنّي» يعنى اى خدايى كه به بندگان احسان مى‌كنى بنده گنهكار به در خانه تو آمده و تو امر كرده‌اى كه نيكوكار از گنهكار بگذرد، تو نيكوكارى و من گناهكار به حق محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد وآل محمد بفرست و از بديهايى كه ميدانى از من سر زده بگذر.

مسأله 955- مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز، و تكبيرهاى بين نماز، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.

مسأله 956- اگرشك كند كه تكبيرةالاحرام را گفته يانه، چنانچه مشغول خواندن چيزى شده، به شك خود اعتنا نكند و اگر چيزى نخوانده، بايد تكبير را بگويد.

مسأله 957- اگر بعد از گفتن تكبيرةالاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.

قيام (ايستادن)

مسأله 958- قيام در موقع گفتن تكبيرةالاحرام و قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع مى‌گويند ركن است، ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از ركوع ركن نيست و اگر كسى آن را از روى فراموشى ترك كند، نمازش صحيح است.