پيشگفتار

عارف عابد و زاهد سالك، رضى‌الدين على بن طاوس (قده) در كتاب «اقبال الاعمال» از شيخ طوسى (ره) و ابن ابى قره (ره) از ايوب بن يقطين روايت مى‌كند كه پيرامون دعاى‌] سحر [از امام رضا عليه السلام پرسش كرد؛ و حضرت رضا (ع) در پاسخ وى فرمودند: «اين دعاى ابوجعفر محمد بن على الباقر عليهما السلام در سحرهاى ماه مبارك رمضان بوده است.» و حضرت رضا (ع) ويژگيهاى زير را در مورد دعاى سحر از پدرشان از امام باقر (ع) نقل مى‌فرمايند:

بزرگى درخواستهاى اين دعا در درگاه حق تعالى.

سرعت اجابت براى دعاكننده.

وجود اسم اعظم در اين دعا.

دعاى سحر از مكنون علم حق تعالى است.

سفارش به حفظ اين دعا از دسترسى نااهلان.

حضرت باقر (ع) در آخر كلام خويش اين دعا را، دعاى «مباهله» مى‌خوانند. و دعاى مباهله، از دعاهايى است كه در اعمال روز بيست و چهارم ذى‌الحجة (روز مباهله) خوانده مى‌شود و مشابه دعاى سحر با اضافاتى است كه از ائمه‌