فقال: لا. فقال: الصّبر في اللّه. فقال: لا. فقال: الصّبر مع اللّه. فقال: لا. فقال:

ويحك فأىّ؟ فقال: الصّبر عن اللّه. فشهق الشّبلى و خرّ مغشيّا عليه. [1] و درجه ديگر «صبر باللّه» است. و آن از براى اهل تمكين و استقامت است.

كه بعد از حال صحو و بقاء باللّه، و پس از تخلق به اخلاق اللّه، براى آنها رخ دهد. و از آن جز كمّل را نصيبى نيست. و چون از اين مراتب ما را نصيبى و حظّى نمى‌باشد، از اين جهت مبناى اين اوراق تفصيل در اطراف آن نيست. و الحمد للّه أوّلا و آخرا و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين.

[1] شرح منازل السائرين، ص 88، باب «صبر».