یادداشتهای استاد مطهری، ج 1، ص: 486

خداست و نمیتواند دور باشد و از لحاظ دیگر گاهی نزدیک است و گاهی دور.

سید قطب در فی ظلال القرآن بعد از جملههای گذشته اشاره به همین مطلب کرده، میگوید:

«و فضلًا عما یمنحه هذا الاتصال للکائن الانسانی من قوة و امتداد و انطاق فانه یمنحه الی جانب هذا کله متاعاً بالوجود و ما فیه من جمال و من مخلوقات تتعاطف ارواحها مع روحه فاذا الحیاة رحلة فی مهرجان الهی مقام للبشر فی کل مکان و فی کل اوان و هی سعادة رفیقة و فرح نفیس و انس بالحیاة والکون کانس الحبیب بالحبیب و هو کسب لایعدله کسب و فقدانه خسران لایعدله خسران (إنَّ الْإنْسانَ لَفی خُسْرٍ إلَّاالَّذینَ امَنوا).»

ایمان - سرمایه، ارزش ایمان

ایمان: از قول تولستوی نقل شده که: «ایمان آن چیزی است که آدمی با آن زندگی میکند.» یعنی ایمان بزرگترین سرمایه زندگی است.

مردم این مقدار توجه دارند که سلامت یک سرمایه است برای زندگی، امنیت همینطور، ثروت همینطور، زن و فرزند همینطور، دوستان صمیمی همینطور، علم و هنر و صنعت همینطور [1]، اما توجه ندارند که در کنار همه اینها آن چیزی که از همه اینها بزرگتر است و مهمتر است ایمان است (رجوع شود به ورقههای «دین و ایمان بزرگترین سرمایه زندگی است»).

در باب ارزش ایمان از دو جنبه میتوان بحث کرد. یکی از آن جنبه که حق است و ارزش، و ایمان محتوی حقیقتی است، از لحاظ اینکه چقدر محتوی حقیقت است. این جنبه جنبه نظری و فکری و

---

[1]. و همچنین سایر عوامل نه گانه معروفی که ارسطو برای سعادت ذکر کرده است.