یادداشتهای استاد مطهری، ج 1، ص: 427

النّاسَ إلْحافاً..

در اینجا چند خصوصیت ذکر شده:.

الف. احصار فی سبیل اللَّه.

ب. عدم قدرت و استطاعت.

ج. عفت فوق العاده و ستر بر فقر و با سیلی صورت خود را سرخ نگاه داشتن و به عبارت دیگر آبرودار و آبرومندبودن، نه به عکس که به ظاهر خود را صد درجه خرابتر نشان بدهد.

د. اهل سؤال نیستند

در انفاقات باید ملاحظه جنبه های روحی و معنوی هم بشود

سوره بقره، آیه 262- 266:

ألَّذینَ ینْفِقونَ أمْوالَهُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ ثُمَّ لا یتْبِعونَ ما أنْفَقوا مَنّاً وَ لا أذی لَهُمْ أجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنونَ. قَوْلٌ مَعْروفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَیرٌ مِنْ صَدَقَةٍ یتْبَعُها أذی وَاللَّهُ غَنِی حَلیمٌ. یا أیهَا الَّذینَ امَنوا لا تُبْطِلوا صَدَقاتِکمْ بِالْمَنِّ وَالْأذی کالَّذی ینْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النّاسِ وَ لا یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیومِ الْاخِرِ فَمَثَلُهُ کمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَیهِ تُرابٌ فَأصابَهُ وابِلٌ فَتَرَکهُ صَلْداً لا یقْدِرونَ عَلی شَی ءٍ مِمّا کسَبوا وَاللَّهُ لا یهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ. وَ مَثَلُ الَّذینَ ینْفِقونَ أمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبیتاً مِنْ أنْفُسِهِمْ کمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أصابَها وابِلٌ فَاتَتْ اکلَها ضِعْفَینِ فَإنْ لَمْ یصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلونَ بَصیرٌ. أیوَدُّ أحَدُکمْ أنْ تَکونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخیلٍ وَ أعْنابٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأنْهارُ لَهُ فیها مِنْ کلِّ الثَّمَراتِ وَ أصابَهُ الْکبَرُ وَ لَهُ ذُرِّیةٌ ضُعَفاءُ فَأصابَها إعْصارٌ فیهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ کذلِک یبَینُ اللَّهُ لَکمُ الْایاتِ لَعَلَّکمْ تَتَفَکرونَ.