یادداشتهای استاد مطهری، ج 1، ص: 253

مولوی میگوید:

قرآن کریم میفرماید: لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لَاالسَّیئَةُ ادْفَعْ بِالَّتی هِی أحْسَنُ فَإذَا الَّذی بَینَک وَ بَینَهُ عَداوَةٌ کأَنَّهُ وَلِی حَمیمٌ..

سعدی در (بوستان) میگوید:

علی علیه السلام: احسن الی من شئت تکن أمیره

یادداشت ا مر به معروف - صالح زیاد داشته ایم و مصلح کم

17. ما در تاریخ خود افراد صالح به اصطلاح زیاد داشتهایم ولی مصلح کم داشتهایم. البته تفکیک صالح از مصلح در منطق اسلام به صورت کلی امکان پذیر نیست. معنی آمر به معروف بودن که تکلیف همگانی است مصلح بودن است. مقصود این است که اولا صلاح ما صلاح صوفی مآبانه بوده است نه پیغمبرمآبانه، پس صالح واقعی هم کم داشتهایم، ثانیاً مقصود مصلحی در سطح عالی اجتماع است که صلاحی در آن سطح میخواهد.

ما در گذشته ادبا، فقها، حکما، عرفا، خطبا، مفسران، مورخان، منجمان، ریاضی دانان، پزشکان، متکلمان، فرماندهان و سپهسالاران بزرگ داشتهایم و زیاد داشتهایم ولی متأسفانه مصلحان بزرگ کمتر داشتهایم.

نه تنها مصلح کم داشتهایم، نهضتهای اصلاحی مانند نهضت حسینی را که خود اعلام میکند که نهضت اصلاحی است (.. انّما خرجت لطلب الاصلاح فی امة جدی ...) خراب کرده و منحرف ساختهایم.

18. جملههایی از قبیل «کونوا احلاس بیوتکم» یا «ان شهد لم یعرف