یادداشتهای استاد مطهری، ج 1، ص: 241

مُنْکرٍ فَعَلوهُ لَبِئْسَ ما کانوا یفْعَلونَ. تَری کثیراً مِنْهُمْ یتَوَلَّوْنَ الَّذینَ کفَروا ....

5. توبه، 67 [و 68 و 69]:«ألْمُنافِقونَ وَالْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ یأْمُرونَ بِالْمُنْکرِ وَ ینْهَوْنَ عَنِ الْمَعْروفِ وَ یقْبِضونَ أیدِیهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِیهُمْ إنَّ الْمُنافِقینَ هُمُ الْفاسِقونَ. وَعَدَاللَّهُ الْمُنافِقینَ وَالْمُنافِقاتِ ... کالَّذینَ مِنْ قَبْلِکمْ ... اولئِک حَبِطَتْ أعْمالُهُم فِی الدُّنْیا وَالْاخِرَةِ وَ اولئِک هُمُ الْخاسِرونَ..

6. توبه، 71: وَ الْمُؤْمِنونَ وَالْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أوْلِیاءُ بَعْضٍ یأْمُرونَ بِالْمَعْروفِ وَ ینْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکرِ وَ یقیمونَ الصَّلوةَ وَ یؤْتونَ الزَّکوةَ وَ یطیعونَ اللَّهَ وَ رَسولَهُ اولئِک سَیرْحَمُهُمُ اللَّهُ إنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ..

رجوع شود به جلد ششم (المیزان)، ص 87 و 18، روایاتی که در ذیل آیه «لُعِنَ الَّذینَ کفَروا مِنْ بَنی إسْرائیلَ عَلی لِسانِ داوُدَ وَ عیسَی بْنِ مَرْیمَ ذلِک بِما عَصَوْا وَ کانوا یعْتَدونَ. کانوا لا یتَناهَوْنَ عَنْ مُنْکرٍ فَعَلوهُ لَبِئْسَ ما کانوا یفْعَلونَ» [نقل شده،] روایاتی از طرق اهل تسنن

امر به معروف و مسأله جهان بینی

هر انسان مسلکی و مرامی یک جهان بینی خاص دارد، یعنی جهان را به نحوی توجیه و تفسیر میکند و جامعه را به نحو خاصی میخواهد و آرزو میکند. همچنین شخص برنامهای برای کمال مطلوب و جهان مطلوب یعنی جامعه مطلوب خود دارد و طرحی و نقشهای دارد و میخواهد آن را پیاده کند. برای آن بیتاب و بیقرار است، شب و روز در تلاش است، با هم عقیدههای خود ارتباط برقرار میکند، موانع ارتباطات را از میان میبرد، در اثر ارتباط و نظم قدرت ایجاد میکند، در جستجوی زندگی در نظام متناسب است، نظام غیرمتناسب را میخواهد واژگون نماید و به جای آن نظام متناسب برقرار کند. او طالب زندگی در نظام متناسب و منطبق با جهان بینی خود است و از امکانات موجود برای برقراری نظام متناسب با هدفهای خود استفاده میکند، به هیچ وجه در نظام غیرمتناسب موجود هضم نمیشود، و فرضاً نظام مطلوبی در نقطهای دیگر از جهان کشف کند به سوی آن