یادداشتهای استاد مطهری، ج 1، ص: 213

اصلاح و تجدد فکر دینی - مراحل سه گانه؛ . مرحله دوم : مصلحان جهان عرب

ص 60: مرحله دوم (یک دوره 45 ساله از 1905 تا 1950) دوره رشید رضا و ابن باویس الجزایری صاحب مجله «شهاب» و کتاب رجال السلفیة و نساؤها و عده دیگر است که در نیمه اول قرن بیستم میزیستهاند از قبیل:

رشید رضا و ابن باویس و پیروان آنها:

1. جمال الدین کاظمی سوری (1867- 1914) هواخواه متعصب و مرید سرسخت سنت حنبلی جدید (وهابیگری) بود.

2. هموطنش طاهر (طاهرالزهراوی) الجزایری (1851- 1919) دانش وسیعش را در خدمت اصلاح قرار داد.

3. عبدالقادر مغربی (1867- 1956) که در جوانی به واسطه تماس مستقیم تحت تأثیر جمال الدین افغانی بود، کمک مؤثری به اصلاح در سوریه کرد.

4. شکیب ارسلان (1869- 1946) که نویسندهای چیره دست بود. او را «امیرالبیان» مینامیدند و سیاستمدار بود. عقیده راسخی به عربیت داشت.

5. محمد کرد علی (1876- 1953) رئیس اسبق انجمن عرب در دمشق (1920- 1953) گرچه نمیتوان او را یک نویسنده اصلاح طلب دانست.

ص 60: در مصر گروه کثیری از فرزندان روحانی محمد عبده وجود داشتند که کم و بیش به عقاید اصلی رهبرشان یعنی محمد فرید وجدی (کذا) (1875- 1954) معتقد بودند. فرید وجدی نویسنده تفسیر قرآن (؟!) با روش تطبیقی، مدیر مجله پرانرژی «مجدالرساله» که درسال 1933 تأسیس شد و مبلغ پرشور اسلام بود.

محمد مصطفی المراغی (1881- 1915) معاون الازهر بود.

محمود شلتوت یکی دیگر از رؤسای برجسته الازهر.

احمد امین نویسنده آثار متعدد با سبکی تازه درباره فرهنگ و تاریخ اسلامی ( (فجر)، (ضحی) و (ظهرالاسلام). او یکی از مهرههای اصلی