انّا هدیناه السّبیل امّا شاکرا و امّا کفورا [1].

ما انسان را راه نمودیم، او خود یا سپاسگزار است یا ناسپاس.

فمن شاء فلیؤمن و من شاء فلیکفر [2].

هر که خواهد، ایمان آورد و هر که خواهد، کفر ورزد.

ظهر الفساد فی البرّ و البحر بما کسبت ایدی النّاس [3].

در صحرا و دریا به واسطه کردار بد مردم، فساد و تباهی پدید شده است.

من کان یرید حرث الآخرة نزد له فی حرثه و من کان یرید حرث الدّنیا نؤته منها [4].

هر کس طالب کشت آخرت باشد، برای وی در کشتش خواهیم افزود و هر کس خواهان کشت دنیا باشد، بهرهای به او خواهیم داد.

من کان یرید العاجلة عجّلنا له فیها ما نشاء لمن نرید ثمّ جعلنا له جهنّم یصلیها مذموما مدحورا. و من اراد الآخرة و سعی لها سعیها و هو مؤمن فاولئک کان سعیهم مشکورا. کلّا نمدّ هؤلاء و هؤلاء من عطاء ربّک و ما کان عطاء ربّک محظورا [5].

هر که زندگی نقد را طالب باشد، به آن اندازه و به آن کس که بخواهیم نقد میدهیم؛ سپس جهنّم را برای وی قرار خواهیم داد تا وارد آن شود در حالی که نکوهیده و منفور باشد. و هر کس عاقبت و سرانجام خوش بخواهد و آن طور که شایسته است در راه آن کوشش کند و ایمان داشته باشد، کوشش او مورد قبول خواهد شد. ما به هر دو گروه مدد میرسانیم، به اینها و به آنها. فیض پروردگار تو از کسی دریغ نمیشود.