بر رحمت حق داریم نه بر عمل خویشتن، انشاء کرد:

ابوسعید فی الفور گفت:

این رباعی نیز از ابوسعید است:

ابوسعید در سال 440 هجری درگذشته است.

ج. ابوعلی دقّاق نیشابوری. جامع شریعت و طریقت به شمار میرود. واعظ و مفسر قرآن بود. از بس در مناجاتها میگریسته، او را «شیخ نوحهگر» لقب دادهاند.در سال 405 یا 412 درگذشته است.

ه. ابوالحسن علی بن عثمان هجویری غزنویصاحب کتاب کشف المحجوب که از کتب مشهور این فرقه است و اخیراً چاپ شده است. در سال 470 درگذشته است.

و. خواجه عبداللَّه انصاری. عرب نژاد و از اولاد ابوایوب انصاری صحابی بزرگوار معروف است. خواجه عبداللَّه یکی از معروفترین و متعبّدترین عرفاست. کلمات قصار و مناجاتها و همچنین رباعیات نغز و باحالی دارد. شهرتش بیشتر به واسطه همانهاست.

از کلمات اوست: در طفلی پستی، در جوانی مستی، در پیری سستی، پس کی خدا پرستی؟ و هم از کلمات اوست: بدی را بدی کردن سگساری است، نیکی را نیکی کردن خرخاری است، بدی را نیکی کردن کار خواجه عبداللَّه انصاری است. این رباعی نیز از اوست:

خواجه عبداللَّه در هرات متولد و در همان جا در سال 481 درگذشته و دفن شده است و از این جهت به «پیر هرات» معروف است.