پس در آستانه پیروزی، چون دشمنْ شکست خورده، مضمحل و نابود شده، تمام نیروهای آن متلاشی و تمام سنگرهای آن تسخیر شده، از این دشمن نترسید، از من بترسید. «از من بترسید» [مضمون] آن آیه است: إنَّ اللَّهَ لایغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتّی یغَیرُوا ما بِأنْفُسِهِمْ [1]تغییر مسیر انقلاب اسلامی صدر اسلام

تاریخ اسلام را بر اساس همین اصل میشود تحلیل کرد، یعنی این دو آیه (آیه الْیوْمَ یئِسَ الَّذینَ کفَروا مِنْ دینِکمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ و آیه إنَّ اللَّهَ لایغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتّی یغَیرُوا ما بِأنْفُسِهِمْ) میتواند مبدأ یک تحلیل از تاریخ اسلام باشد. یکی از نمونههایش این است که مسیر انقلاب اسلامی صدر اسلام عوض شد، رنگ و شکلش عوض شد یعنی یک چیزی بود، وسیله گروهی کم و بیش تبدیل شد به چیز دیگر، در اثر رخنه افراد فرصت طلب، رخنه دشمنانی که تا دیروز با اسلام میجنگیدند بعد تغییر شکل و قیافه دادند و این مسیر را عوض کردند. البته نمیگویم صد در صد عوض شد. اگر صد در صد عوض شده بود که امروز از اسلام خبری نبود. یعنی هر مقدار که ضربه دید از آن وَاخْشَوْنِ ضربه دید، چطور؟

میدانیم که از نیمه دوم قرن اول کوشش شد که از این انقلاب ماهیتا اسلامی به یک انقلاب ماهیتا قومی و عربی تعبیر شود، یعنی یک حرکت اسلامی به صورت یک حرکت عربی و نژادی و قومی تعبیر و تفسیر گردد، به جای این که این طور برداشت داشته باشند که اسلام و نیروی اسلام و ارزشهای اسلامی بود که پیروز شد پس در تداوم این انقلاب هم باید همان معیارها و همان اصول را حفظ کرد تا اسلام نه تنها باقی بماند بلکه روز به روز گسترش بیشتر پیدا کند، این حرکت تعبیر شد به یک ماهیت عربی و قومی که عرب به عنوان یک قوم و ملت با غیر عرب جنگیده و غیر عرب را شکست داده. بدیهی است که همین یکی کافی بود برای این که شکاف

[1]. رعد/ 11.