بخش سوم :تحلیل انقلاب ایران* [1]

بسم اللَّه الرحمن الرحیم

در مقدمه بحثم به مضمون یک آیه از آیات کریمه قرآن اشاره میکنم که همان دیباچه این بحث خواهد بود. میدانیم که سوره مبارکه مائده که پنجمین سوره قرآن است جزء آخرین سورههایی است که بر پیغمبر اکرم نازل شده است و بعضی آن را آخرین سوره دانستهاند. از نزول این سوره تا وفات پیغمبر اکرم در حدود دو ماه بیشتر طول نکشید. بنابراین این سوره وقتی نازل شده است که اسلام بر محیط ظهور خودش پیروز شده بوده، یعنی پس از پیروزی نیروی اسلام بر دشمنان منطقه جزیرةالعرب. آیه معروف امامت در همین سوره است: الْیوْمَ اکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ اتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکمُ الْاسْلامَ دیناً [2]. حال قسمت دیگری از همین آیه در اول سوره مائده است که میخواهم به مضمونش اشاره کنم. میفرماید: الْیوْمَ یئِسَ الَّذینَ کفَروا مِنْ دینِکمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ [3]. مسلمانان! اکنون کافران و مشرکان، دیگر از دین شما مأیوس شدهاند، یعنی آنها دیگر ناامیدند از این که بتوانند با این دین مبارزه کنند، یعنی دشمنان شما شکست قطعی خوردهاند و از ناحیه آنها یعنی ازناحیه دشمن بیرونی دیگر خطری برای شما نیست، فَلا تَخْشَوْهُمْ پس بعد از این از آنها

[1]* این فصل از دو سخنرانی همراه با «پرسش و پاسخ» تشکیل شده که این دو سخنرانی در فروردین 1358 در انجمن اسلامی پزشکان و در محل مسجدالجواد تهران ایراد شده است.