نه پردهنشینی و نه اختلاط، بلکه حریم

ولی ما باید کوشش کنیم که این را از دست ندهیم. صراط مستقیم باریک است. کمی از این طرف برویم پرت میشویم، کمی از آن طرف برویم هم پرت میشویم. اندکی به نام عفت و عصمت و پاکی، زن را به گوشه صندوقخانهها بکشانیم پرت شدهایم، یک ذره به نام دخالت خانمها در اجتماعات و فعالیتها حریم [1] را بشکنیم نیز از آن طرف افتادهایم. شرکت ملازم با اختلاط نیست. شرکت ملازم با نوعی التذاذ جنسی از یکدیگر بردن نیست. پیغمبر اکرم در مسجد مدینه، زنها را اجازه میداد میآمدند، مردها را هم اجازه میداد میآمدند. زنها را منع نکرد. ولی یک دفعه فرمود: ای کاش ما برای خانمها درِ دیگری از مسجد باز کنیم (دلش نمیخواست که زنها و مردها از یک در داخل و خارج شوند؛ به یکدیگر تنه میزنند، فساد از همین جا پیدا میشود) که بعد «باب النساء» را ساختند و الان هم در همان محل در مسجد مدینه دری هست به نام «باب النساء» که مخصوص زنهاست. زنها و مردها میآمدند در مسجد پیغمبر پای وعظ پیغمبر مینشستند، وقتی که خارج میشدند چون کوچههای مدینه تنگ بود ازدحام جمعیت میشد، زن و مرد با یکدیگر مخلوط میشدند، مردِ جوان بود زن جوان بود، احیانا به یکدیگر تنه میزدند. فرمود: بهتر این است که زنها از کنار حرکت کنند، مردها از وسط. پیغمبر اکرم خوش نداشت که این حرکت به صورت اختلاط باشد. منطق صحیح همین است.

بنابراین شرکت زن در فعالیتهای اجتماعی ملازم این است که در شرایطی که فتنهانگیز است مثل ازدحامها [اختلاط نباشد و حریم رعایت شود.] البته در غیر ازدحام اشکالی ندارد. مثلا در اتوبوس زنها نشستهاند، مردها هم نشستهاند، ازدحام نباشد اشکالی ندارد. من همیشه حتی در کتاب مسئله حجاب به طرز زیارت رفتن در اعتاب مقدسه- که از قدیم معمول بوده- اعتراض کردم. زن و مرد قاطی میروند،

[1]. در مسئله حجاب، این حدود کاملا مشخص شده.