تفسیر و مفسران - معرفت، محمدهادی - مکتبة مدرسة الفقاهة

اسم الکتاب : تفسیر و مفسران المؤلف : معرفت، محمدهادی الجزء : 1 صفحة : 51

درباره تفسیر آیه‌ای پرسش کرد و او در پاسخ گفت: درباره قرآن هیچ سخنی نمی‌گویم، و در روایت دیگری آمده است: هر گاه از سعید بن مسیب درباره تفسیر آیه‌ای سؤال می‌کردم می‌گفت: من درباره قرآن سخنی نمی‌گویم، و جز در موارد روشن قرآن سخن نمی‌گفت».
یزید می‌گوید: «هر گاه از سعید بن مسیب درباره تفسیر آیه‌ای از قرآن سؤال می‌کردیم سکوت اختیار می‌کرد و طوری رفتار می‌کرد که گویا نشنیده است».
از ابن سیرین نقل شده که گفت: «از عبیده سلمانی درباره آیه‌ای سؤال کردم. وی پاسخ داد: استوار باش؛ زیرا آنان که می‌دانستند آیات قرآن درباره چه چیز نازل شده (صحابه) از میان ما رفته‌اند».
همچنین طلق بن حبیب نزد جندب بن عبد اللّه آمد و از او درباره آیه‌ای از قرآن پرسید، وی در پاسخ گفت: «اگر می‌خواهی مسلمان بمانی دیگر از این گونه سؤالات بر حذر باش».
و در روایت دیگر است: «اگر می‌خواهی با من همنشینی کنی از این گونه سؤالات بپرهیز».
از شعبی روایت شده است که گفت: «درباره سه چیز تا دم مرگ سخن نخواهم گفت: قرآن، روح و رأی.- او همواره می‌گفت:- به خدا سوگند آیه‌ای در قرآن نیست که من درباره آن سؤال نکرده باشم؛ زیرا آیه نقل کلام خداست! (که درباره آن باید پرسش کرد)». همچنین از او- به نقل از صاحب کتاب «مبانی»- روایت شده که: «من صحابه را درک کردم و چیزی را در نظر آنان مبغوض‌تر از سؤال درباره قرآن نیافتم و آنان از هیچ چیز به اندازه تفسیر قرآن بیمناک نبودند».
همچنین درباره تفسیر، با سند ضعیف از عایشه روایت کرده‌اند که گفت:
«پیامبر صلّی اللّه علیه و آله جز آیات معدودی از قرآن که جبرئیل تفسیرش را به وی آموخته بود تفسیر نمی‌کرد» [1]. یعنی تفسیر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله دارای دو ویژگی بود: اولا شامل اندکی از آیات قرآن بود. و ثانیا همین مقدار اندک از تفسیر را هم از طریق وحی دریافت می‌کرد و از روی نظر خودش نبود.

[1] جامع البیان، ج 1، ص 29. مقدمه کتاب «المبانی فی نظم المعانی»، ص 184 و 183.

اسم الکتاب : تفسیر و مفسران المؤلف : معرفت، محمدهادی الجزء : 1 صفحة : 51

صيغة PDF

شهادة

الفهرست