از حدیث ثقلین چند نکته استفاده می‌شود:

ابن حجر هیثمی می‌گوید: «در این احادیث به ویژه عبارت‌های «انظروا کیف تخلفونی فیهما، أوصیکم بعترتی خیرا و اذکّرکم اللّه فی اهل بیتی» قویا بر مودت و مزید احسان نسبت به آنان و احترام و بزرگداشت و ادای حقوق واجب و مستحب آنان تأکید شده است. آری، چگونه چنین نباشد؛ در حالی که از نظر افتخار و نسب، شریف‌ترین خاندانی هستند که بر روی کره خاکی قدم گذاشته‌اند.- او همچنین می‌گوید:- عبارت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله که فرمود: «لا تقدّموهما د- احمد در مسند خود، ج 3، ص 14 از ابو سعید خدری روایت می‌کند که: پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرمود: «من در میان شما دو شی‌ء گرانمایه به یادگار می‌نهم که یکی بزرگ‌تر از دیگری است؛ اول کتاب خدا که رشته اتصال آسمان به زمین است و دیگری اهل بیتم؛ که این دو، تا هنگام ورود بر من- کنار حوض- در قیامت، از یک‌دیگر جدایی ناپذیرند». در ص 17 نیز آورده است: «دقت کنید بعد از من چه رفتاری با آنان خواهید داشت». ر. ک: صفحات 26 و 59، و در ج 4، ص 367 از زید بن ارقم حدیث را بر طبق نقل مسلم آورده است: همچنین در ص 371 به آن اشاره‌ای دارد، و در ج 5، ص 182 از زید بن ثابت نقل می‌کند که گفت: «من در میان شما دو جانشین می‌گذارم ...». همچنین ص 189.
ه- حاکم در المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 109 از زید بن ارقم آورده است که پیامبر فرمود: «من در میان شما دو یادگار باقی می‌گذارم که یکی از دیگری بزرگ‌تر است؛ کتاب خدا و خاندانم؛ پس بعد از من در رفتار خود با آن دو دقت کنید ...» حاکم، همچنین در ص 110 و 148 درباره این حدیث با اسانید آن- در هر سه موضع- می‌گوید: «این، حدیثی است که شرایط صحت و اعتبار در نزد مسلم و بخاری را دارد».
و- متقی هندی در کنز العمال، ج 1، ص 381 شماره 1657 و ص 384 شماره 1667 این روایت را نقل کرده است.
ز- ابو نعیم اصفهانی در حلیة الاولیاء، ج 9، ص 64.
ح- فیروزآبادی در فضائل الخمسه، ج 2، ص 53- 43.
ط- ابن حجر هیثمی در صواعق محرقه، ص 136 و ص 75. او همچنین به جای لفظ «عترتی» حدیث را با لفظ «سنتی» هم نقل کرده، ولی به اصلی موثق و محکم نسبت نداده است.
ی- ابن کثیر در تفسیر خود، ج 4، ص 113 ذیل آیه «مودّت» از سوره شوری می‌گوید: در حدیث صحیح از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله وارد شده است که حضرتش در خطبه خود در غدیر خم فرمود: «من در میان شما دو شی‌ء گرانمایه بر جای می‌گذارم؛ کتاب خدا و خاندانم؛ و آن دو از هم‌دیگر جدا نخواهند شد تا اینکه روز قیامت کنار حوض بر من وارد شوند». وی در ادامه همه احادیثی را که بدین مضمون از پیامبر در مناسبت‌های مختلف- به ویژه در اواخر عمر شریفش- که هر جا جمعی از اصحاب را می‌یافت به بیان آن می‌پرداخت، ذکر کرده است.