جمال الاسلام‌

داودى، همان جمال الاسلام عبد الرحمن، مذكور در ذيل است.

جمال الاسلام عبد الرحمن بن محمد-

داودى، از اكابر علم و ادب و خلاف و مذهب و از مشايخ خراسان بود، نخست از مشاهير علماى ميهن خود اخذ مراتب علميّه نمود، سپس در بغداد حاضر درس ابو حامد اسفرايينى گرديد پس به بوشنج رفته و بتدريس و تأليف و فتوى اشتغال ورزيد تا در سال چهارصد و شصت و هفت از هجرت 467 ه ق در نود و سه سالگى درگذشت و از او است:

(ص 3074 ج 3 س)

جمال الاسلام عمر بن محمد-

بعنوان ابن البزرى در باب كنى خواهد آمد.

جمال الاسلام محمد بن على-

بعنوان كمال الدين ابن الزملكانى خواهد آمد.

جمال الدين ابراهيم بن على-

در باب كنى، بعنوان ابو اسحق شيرازى خواهد آمد.

جمال الدين ابن القفطى، على بن يوسف بن ابراهيم بن عبد الواحد-

قفطى حارثى، وزير، مكنّى بابو الحسن، معروف بقاضى اكرم، از مشاهير مورّخين ميباشد، علاوه بر تاريخ و سير، در فقه و حديث و نحو و لغت و اصول قرائت و منطق و نجوم و هندسه نيز ماهر و در هردو رشته نظم و نثر مبرّز بود، در عهد ملوك ايوبيّه مصر بصدارت رسيد، تاريخ قبطى‌ها را كاملا نوشته است و تأليفات مفيد دارد:

1- اخبار العلماء باخبار الحكماء كه در مصر چاپ شده است 2- اخبار المصنفين و ما صنفوه 3- اخبار النحويين 4- الاصلاح للخلل الواقع فى الصحاح نظير رجل الطاوس فى اغلاط القاموس و امثال آن 5- انباء الرواة على انباء النحاة كه دو نسخه از آن در خزانه مصر موجود است 6- تاريخ آل بويه 7- تاريخ آل سلجوق 8- تاريخ قبطى 9- تاريخ محمود بن سبكتكين 10- تاريخ مصر 11- تاريخ يمن 12- الدر الثمين فى اخبار المتيمين 13- الرد على النصارى 14- الضاد و الظاء 15- المحلا فى استيعاب كلا و ابن القفطى در سال ششصد و چهل و شش يا پنجاه و شش از هجرت (646 يا 656 ه قمرى) در هشتاد و هشت سالگى وفات يافت.

او را قفطى نيز گويند كه منسوب به قفط (بكسر قاف است و آن قصبه‌ايست در ساحل شرقى نيل از توابع صعيد مصر كه مولد وى بوده و موقوفه علوييّن است و از بعض تأليفات او