جرجانى حمزة بن يوسف-

مكنّى بابو القاسم، از مشاهير محدّثين و مورّخين عامّه ميباشد كه براى استماع احاديث شريفه ساليان درازى سير و سياحت كرد، در تاريخ جرجان كه مولدش بوده كتاب مكمّلى نوشت، سال وفاتش بدست نيامد ولى در سال چهارصد و بيست و هفت از هجرت در قيد حيات بوده است.

(ص 1777 ج 3 س)

جرجانى عبد القاهر بن عبد الرحمن-

شافعى اشعرى، اديب نحوى لغوى بيانى، مكنّى بابو بكر، از پيشوايان نحو و ادبيّات عرب از مشاهير علماى اعيان و واضع علم معانى و بيان بود و تأليفات او بدين شرح است:

1- اسرار البلاغة در معانى و بيان كه در قاهره چاپ شده است 2- اعجاز القرآن صغير 3- اعجاز القرآن كبير 4- التلخيص در علم معانى 5- الجمل كه به جرجانيه مشهور و در نحو است 6- دلائل الاعجاز در معانى و بيان و در قاهره چاپ شده است 7- شرح الفاتحة كه تفسير سوره حمد است 8- العروض 9- العمدة در صرف 10- العوامل المأة كه در ايران و غيره بارها چاپ شده و از كتب درسى است 11- المغنى كه شرح ايضاح ابو على فارسى است 12- المفتاح فى شرح الصحاح 13- المقتصد كه آن نيز شرح ايضاح است. عبد القاهر اشعار نغز و طرفه هم ميگفته و از آن جمله است:

ايضا:

در سال چهارصد و هفتاد و يك يا چهار از هجرت (471 يا 474 ه قمرى) وفات يافت.

(ص 443 ت و 23 ج 5 فع و 3088 ج 4 س و 681 مط و 242 ج 3 طبقات الشافعية)

جرجانى عبد اللّه بن عدى-

مكنّى بابو احمد، معروف بابن العدى، از مشاهير محدّثين اهل سنّت ميباشد كه مولدش جرجان بود، براى استماع حديث مسافرتها كرد، در مصر و شام و عراق و حجاز روايت‌هاى بسيارى از مشاهير اهل حديث داشته و كتاب الابصار و كتاب اسماء الصحابة و كتاب الكامل در جرح و تعديل روات از تأليفات او است. وى در سال سيصد و بيست و دو يا شصت و پنج (322