اردبيلى صحبت وى را درك كرده است و از اشعار او است:

در سال ششصد و هشتاد و سه از هجرت (683 ه قمرى) در ديه بليان از يك فرسخى سمت جنوبى كازرون وفات يافته و بقعه كوچكى دارد. (ص 326 عم)

اوحد الدين حامد بن حسين-

بعنوان اوحدى كرمانى خواهد آمد.

اوحد الدين شيخ عبد اللّه-

همان اوحد الدين بليانى مذكور در بالا است.

اوحد الدين على بن اسحق-

بعنوان انورى ابيوردى نگارش داديم.

اوحد الدين كرمانى حامد بن حسين-

بعنوان اوحدى كرمانى مذكور خواهد شد.

اوحد الدين مراغى-

بعنوان اوحدى مراغى نگارش خواهد يافت.

اوحد الزمان هبة اللّه-

در باب كنى، بعنوان ابو البركات طبيب بلدى خواهد آمد.

اوحدى اصفهانى‌

همان اوحدى مراغى است كه در زير مذكور خواهد شد.

اوحدى بليانى مير تقى الدين محمد-

از شعرا و سادات ايران ميباشد كه در اسپهان زاييده شد و مدتى در خدمت شاه عباس ماضى بود، در سال هزار و پنج از هجرت بهندوستان رفت و در عهد سلطنت جهانگير و شاه جهان در كجرات و اكبرآباد ميزيست، در شعر و انشا وحيد عصر خود بود، يك كتاب تذكرة الشعرا موسوم به عرفات و كتاب لغتى موسوم به سرمه سليمانى و دو فقره منظومه موسوم به كعبه مراد، يعقوب و يوسف از تأليفات وى ميباشد، ديوانى مرتّب و قصائد و مثنويّات بسيارى دارد و از اشعار او است:

در سال هزار و سى تمام از هجرت (1030 ه قمرى) درگذشت. (ص 1659 ج 3 س)

اوحدى كرمانى شيخ اوحد الدين-

حامد بن ابو الفخر حسين كرمانى، از مشاهير شعرا و كبار مشايخ عرفاى ايرانى است، صفات عاشقانه و مقامات‌