پرداخت و در هيجده سالگى در بسيارى از علوم متداوله بمقامى عالى رسيد سپس بهندوستان و حجاز و مكّه مسافرتها كرد و اخيرا ببلاد خود برگشته و شريك اسرار دوست محمد خان امير افغان شد و در غزوه هرات نيز مصاحب او بود، پس بمصر رفته و مدتى با اكابر فضلاى نامى آن ديار معاشرت نمود و آوازه فضل و كمالات وى در آن ديار منتشر شد و در جامع از هربتدريس منطق و فلسفه پرداخت و شيخ محمد عبده مفتى مشهور مصر و جمعى ديگر از اكابر مصر در حوزه درس او حاضر ميشدند، عاقبت در سال 1296 ه قمرى از مصر تبعيد گرديد و بهند و لندن و پاريس رفت و جريده‌اى بنام العروة الوثقى تأسيس كرد و بدستيارى شيخ محمد عبده كه بيشتر از ديگران هم فكر و هم مذاقش بوده هيجده شماره از آن را انتشار داد. پس بحسب درخواست سلطان عبد الحميد در سال 1310 ه قمرى باستانبول رفت و در آنجا ميبود تا در 1898 م- 1315 ه قمرى و يا در 1314 يا 1316 ه ق وفات يافت.

كتاب ابطال مذهب الدهريين، اثبات ان الدين اساس المدنية و الكفر فساد العمران و كتاب تاريخ افغان و غير اينها از تأليفات او است. در مآثر و آثار گويد: سيد جمال الدين اسدآبادى، در علوم قديمه و جديده مقامى بلند يافته است و مردم ايران را باوجود وى جاى افتخار است، علوم شرعيّه را در قزوين تحصيل كرد و بتهران آمد و زمانى در افغانستان و هندوستان گذرانيد، پس باستانبول و مصر رفت و گروهى از دانش‌پژوهان جامع از هر، از شاگردان وى بودند و بسيارى از روزنامه‌هاى مصر از وى استفاده‌ها كردند، پس باروپا رفته و در پاريس جريده العروة الوثقى را ايجاد نمود و از اين پس، نامش در ممالك مشهور شد وصيت فضائل او در افواه افتاد و بعضى از دول بزرگ در منع انتشار جريده وى جهد بليغ مبذول داشتند، لاجرم از اروپا ملول شد و بآسيا برگشته و بايران آمد و بارها با ناصر الدين شاه ملاقات كرد، پس بشهر پترسبورگ از بلاد روسيه رفته و در همه‌جا محترم مى‌زيسته است.

موافق آنچه شاگردش شيخ محمد عبده، در اول رساله ردّ نيچريّه نوشته است، اهل سنّت و جماعت او را افغانى دانند و بالجمله اين شخص از اعاجيب روزگار و نوادر ادهار ميباشد.

(ص 224 مآثر و آثار و 706 مط و 234 ج 3 ذريعه)