پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله و سلم از معجزات فعلي فراواني برخوردار بود که بيش تر عوام مردم را اقناع مي کرد و خواص اصحاب که به معاني بلند و جايگاه عميق قرآن واقف بودند ، به آن اکتفا نموده و هرگز طلب معجزه فعلي نمي کردند . قرآن که معجزه قولي حضرت خاتم است و بهترين مصداق براي جوامع الکلمي است که به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم داده شد ، با تحدّي آشکار خود ، معجزه اي باقي و مستمر است که بر رسالت و پيامبري آن حضرت صلى الله عليه و آله و سلم ، براي هر کس که بر مبدأ هستي جهان آگاه و به اوصاف او آشنا باشد ، گواهي مي دهد .

امکان عقلي و استحاله عادي معجزه

برخي گمان کرده اند که معجزه يک محال عقلي است که خداوند انجام مي دهد ؛ حال آن که اعجاز ، همان گونه که مخالف اصل عليت نيست ، محال عقلي نيز نيست ، بلکه فقط محال عادي است ؛ به اين معنا که به وسيله اسباب و علل محدود و مقيدّ انجام نمي شود و به قدرت غالب و پيروز خداوند اعتماد مي نمايد . کاري که با اسباب عادي انجام نمي شود و در دسترس فکر يا عمل بشر متعارف نيست و با تعليم هاي حصولي و ذهني يا تمرين هاي عملي به دست نمي آيد ، از غير خداوند ساخته نيست .

اژدها شدن عصا ، ايستادن آب جاري و ديگر معجزات ، هيچ يک محال عقلي نيست ، چنان که چوب با گذشت سال ها و بعد از تجزيه عناصر موجود در آن ، به صورت غذاي مار در مي آيد و در نهايت مي تواند جذب بدن آن شده و جزئي از بدن او را تشکيل دهد ، آن گاه به صورت نطفه در آمده و مار آينده گردد يا آن که طوفان قوي يا سدّي مستحکم ، مي تواند مانع پيشروي آب جاري گردد و آن را متوقف سازد يا منحرف کند ؛ ليکن تبديل عصا به اژدها و توقف آب نيل ، بدان صورت که توسط