حال حمل مفهوم وجود بر موضوع تحليلي خواهد بود ؛ يعني محمول از زمره ذاتيات موضوع است .

مقدمه فوق براي تبيين برخي خلط هايي است که در ضمن اشکال و نقد کانت مطرح شده و سپس در گفتار ديگران و از جمله « راسل » ادامه يافته است .

ادعاي کانت در اشکال سوم اين است که هستي جز وجود رابط و مفاد کان ناقصه نيست و کاربرد آن تنها در ايجاد ربط ميان محمول و موضوع است . وي معتقد است که ذهن با قرار دادن محمول در طرف موضوع ، « است » را که رابط بين موضوع و محمول است ، به صورت « هست » بيان مي کند و مفهوم هستي در اين حال ، بر موضوع و محمول قضيه پيشين که عهده دار پيوند آن دو بوده است ، چيزي نمي افزايد .

استدلال کانت براي ادعاي فوق اين است که تفاوتي ميان يک صد دلار واقعي که از هستي آن خبر داده مي شود ، با يک صد دلار که از وجود آن خبر داده نمي شود ، نيست ، چنان که اگر بين صد دلار واقعي و ذهني امتياز باشد ، يعني اضافه کردن مفهوم وجود به صد دلار ، پشيزي بر ارزش آن بيفزايد ، در اين صورت مفهوم صد دلار حکايت و دلالتي نسبت به صد دلاري واقعي نخواهد داشت و صد دلار واقعي مصداق صد دلار نخواهد بود .

نتيجه اي که کانت از استدلال فوق مي گيرد اين است که وجود از محمولاتي نيست که بتوان با آن يک قضيه ترکيبي تشکيل داد . 1

استدلال کانت براي مدّعاي خود ، تنها انضمامي نبودن وجود نسبت به موضوعاتي که بر آن ها حمل مي شود را اثبات مي کند ؛ يعني اين برهان مثبت اين مدّعا است که وجود براي موضوعي که بر آن حمل مي شود ، محمول بالضميمه نيست و