قرآن سفره رحمت رحيميه الهيه است كه فقط براى انسان گسترده شده است . طعام اين سفره غذاى انسان است كه به ارتزاق آن متخلق به اخلاق ربوبى مى گردد , و متصف به صفات ملكوتى مى شود و مدينه فاضله تحصيل مى كند . و هيچ كس از كنار اين سفره بى بهره بر نمى خيزد .

به حكم محكم منطق وحى غرض از ارسال رسل و انزال كتب دو اصل اصيل تعليم و تربيت است . هو الذى بعث فى الاميين رسولا منهم يتلوا عليهم آياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمه و ان كانوا من قبل لفى ضلال مبين [1] , تزكيه همان تاديب و تربيت است كه نفوس انسانى از رذايل اخلاق و اجتماع بشرى از فواحش اعمال تطهير شود تا به تزكيه نفوس و تعليم كتاب و حكمت صاحب مدينه فاضله گردند .

در هزار و يك نكته , كه يكى از آثار قلمى نگارنده است , نكته اى در سمت مقدس تعليم و تربيت است كه نقل آن را در اين مقام شايسته مى بينيم و آن اينكه : نكته سمت مقدس تعليم و تربيت سيرت حسنه سفراى الهى است كه براى تشكيل