جواب اينكه آن نفس ملكوتى علوى بود كه مى ديد , و آن جناب هم در صقع ذات خود مى ديد و مى شنيد , كه ادراك و رؤيتى در ماوراى طبيعت خاص به نفس علوى و محمدى دارند .

اگر گويى كه گاهى ديگر صحابه هم مى ديدند آنچه را پيغمبر مى ديد , چنانكه ابن بابويه عليه الرحمه از امام صادق عليه السلام به سند معتبر روايت كرده است كه روزى ابوذر سلام الله عليه بر پيغمبر ( ص ) گذشت , جبرئيل به صورت دحيه كلبى در خدمت آن حضرت به خلوت نشسته و سخنى در ميان داشت , ابوذر گمان كرد كه دحيه كلبى است و با حضرت حرف نهانى دارد , بگذشت . جبرئيل گفت : يا رسول الله ابوذر بر ما گذشت و سلام نكرد , اگر سلام مى كرد , ما او را جواب سلام مى گفتيم , بدرستى كه او را دعائى هست كه در ميان اهل آسمانها معروف است , و چون من عروج كنم , از وى سؤال كن . چون جبرئيل برفت , ابوذر بيامد . حضرت فرمود كه اى ابوذر , چرا بر ما سلام نكردى ؟ ابوذر گفت : چنين يافتم كه دحيه كلبى در حضرتت بود و براى امرى او را به خلوت طلبيده اى , نخواستم كلام شما را قطع كنم . حضرت فرمود كه جبرئيل بود و چنين گفت . ابوذر بسيار نادم شد . حضرت فرمود : چه دعاست كه خدا را به آن مى خوانى كه جبرئيل خبر داد كه در آسمانها معروف است ؟ گفت اين دعا را مى خوانم : اللهم انى اسالك الايمان بك و التصديق بنبيك و العافيه من جميع البلاء و الشكر على العافيه و الغنى عن شرار الناس .

جواب اينكه اولا تامل شود چرا جبرئيل را به صورت دحيه كلبى رؤيت كرد . و چون اين حقيقت به تحقيق معلوم گردد , جواب اين گونه سؤالات دانسته گردد , و عمده پى بردن به همين حقيقت است , به همان نكته ياد شده رجوع شود .

و ثانيا اين روايت و روايات ديگر نظير آن بلكه بعضى از آيات دال بر نزول ملائكه بر مؤمنين مثل الن يكفيكم ان يمدكم ربكم بثلاثه آلاف من