فص 67

لاوجود اكمل من وجوده , فلاخفاء به من نقص الوجود , فهو فى ذاته ظهور ( ظاهرخ ) ولشدة الظهور ( ولشدة ظهوره خ ) باطن و به يظهر كل ظاهر كالشمس تظهر كل خفى و تستبطن لاعن خفاء .

ترجمه : هيچ هستى كاملتر از هستى حق نيست پس از كوتاهى هستيش پوشيده نيست . پس او در ذات خود آشكار است و از شدت هويدايى پنهان است و هر هويدا به او هويدا شده است چون خورشيد كه هر پنهان را آشكار ميكند و خود پنهان است نه از پوشيدگى .

بيان : فص در اين است كه وجودى اكمل از وجودى واجب نيست كه در نتيجه از شدت ظهور خفى است . ضمير تظهر و تستبطن به شمس راجع است . و مى شود كه راجع به وجود واجب باشد . .

واجب الوجود بالذات واجب الوجود من جميع الجهات و مبدأ و معطى وجود همه و افضل و اقدم از همه و غنى بالذات است و ماسوايش مستغنى به او هستند لاجرم در غايت كمال وجود و بيان كل كمال است و آنكه در غايت كمالى است در آن كمال تام است و آنكه تام است يكتا است و دومى ندارد پس واجب الوجود تام بلكه فوق التمام از جميع انحاء نقص مبرى است .

و چون همه خيرات از وجود است و وجود خير محض است و هر چه كه رنگ وجود گرفت از پرتو فيض او است و همه روابط محض و شئون هستى تام فوق التمام هستند پس همه از نور وجود