فصل نهم در توهم مذمت منطق و فلسفه از زبان اهل عرفان و ديگران و جواب آن است

پندار نكوهش به منطق و فلسفه و پاسخ آن در ضمن اشارت به شش مطلب اساسى در اين فصل دانسته مى شود :

مطلب اول اين كه روش پسنديده دانشمندان پيشين ما اين بود كه چون مى خواستند در حكمت و فلسفه تاليفى داشته باشند , نخست يك دوره علم منطق مى نوشتند و آن را به منزلت مدخل و مقدمه حكمت و فلسفه قرار مى دادند , بدين نظر كه فلسفه دليل مى خواهد و اعمال دليل مبتنى بر دانستن قواعد اصيل منطقى است چنانكه شفا و اشارات گواهى مى دهند .

و همين شيوه خجسته را مؤلفان علم كلام نيز به كار برده اند كه به همان نظر مذكور پيش از ورود در علم كلام يك دوره علم منطق مى نوشتند كه كلام استدلالى مبتنى بر علم ترازوست , چنانكه جوهر نضيد خواجه طوسى در علم منطق و تجريد او در علم كلام , و همچنين تهذيب تفتازانى در دو قسم منطق و كلام ( علامه سعدالدين مسعود بن عمر تقتازانى متوفى 792 هكشف الظنون ج 1 ص 515 )