21 تعهد ايمان به نبوت

در پايان مباحث نبوت , عملى ترين مسئله ء قابل طرح , آنست كه با توجه به فلسفه ء نبوت و مفاد و روح و معناى آن , قبول دعوت نبى , ملازم با قبول تعهدى حتمى و اجتناب ناپذير مى باشد . يعنى پذيرنده ء دعوت نبى بايد همان راهى را كه نبى در آن گام نهاده تعقيب كند و در انجام مسئوليتى كه او به عهده گرفته وى را يارى دهد .

اين در حقيقت نشانه اى براى ايمان او به نبوت نبى است .

نبوت , قلمرو فكرى تازه ئى بوجود مى آورد , انديشه ئى و راهى تازه و هدفى تازه را مطرح مى كند , آنكسى مؤمن است كه آن انديشه را بپذيرد , آن هدف را بجويد و آن راه را بپويد . براى مخالف بودن , مخالفت كردن لازم نيست , موافقت و همراهى نكردن كافى است . در جبهه بندى ميان نبى و معارضانش , هر كه در ميانه باشد نيز با نبى و از او نيست و هر كه[ ( با او] ( نباشد[ ( بر او] ( ست . اين حقيقت ضمن دهها آيه ء قرآن , رسا و ترديد ناپذير , اعلام شده است :

ان الذين امنوا وهاجروا همانا كسانيكه ايمان آوردند و هجرت كردند .

وجاهدوا باموالهم وانفسهم فى سبيل الله و بوسيله ء جان و مال در راه خدا مجاهدت نمودند .

والذين اووا ونصروا و كسانيكه پناه دادند و يارى كردند .