خطبه يكصد و هشتاد و چهارم نهج البلاغه يكى از خطب توحيديه است كه شريف رضى رضوان الله عليه در عنوان آن گويد : و تجمع هذه الخطبه من اصول العلم ما لا تجمعه خطبه , و الان هزار و چهار صد و دو سال از هجرت خاتم ( ص ) مى گذرد , قبل از اسلام و بعد از اسلام نوابغ دهر كه طرفداران شعب علوم عقليه و معارف عرفانيه , و مدعيان مكاشفات ذوقيه , و قلمداران نامور جهانى بودند در همه اطراف و اكناف ارض آمدند و رفتند و منشئات دقيق و جليل علمى و قلمى آنان موجود است , كدام گوهر سخن شناس به خود اجازه مى دهد كه يك كتاب گفته هايشان را هموزن يكى از بندهاى همين يك خطبه نهج قرار دهد وانگهى حالا مى گويند سطح علوم و معارف بالا گرفته است و عصر ترقى و تعالى فرهنگ است و ماشاء الله شهوت تاليف هم عجيب اوج گرفته است , مع ذلك چه كسى را ياراى آنست كه به اندازه چند بند همين يك خطبه توحيديه دم برآورد

خليل بن احمد بصرى متوفى 170 ه ق گويد :

ان افضل كلمه يرغب الانسان الى طلب العلم و المعرفه قول اميرالمؤمنين ( ع ) : قدر كل امرى ء ما يحسن ( 12 )

ابو عثمان عمرو بن بحر جاحظ صاحب بيان و تبيين متوفى 255 ه ق , اولين جامع كلمات قصار امير ع است , وى صد كلمه از كلمات قصار اميرالمؤمنين عليه السلام ر انتخاب كرده است و آن را مطلوب كل طالب من كلام اميرالمؤمنين على ابن ابى طالب ناميده است و در وصف آن كلمات كامله گفت : كل كلمه منها تفى بالف من محاسن كلام العرب يعنى هر كلمه آن وافى به هزار كلمه نيكوى عرب است

و در جلد اول بيان و تبيين در وصف اين كلام آن جناب كه فرمود : قيمه كل امرى ما يحسن بيانى دارد كه خلاصه اش اين است : اگر در كتاب بيان و تبيين من جز همين يك كلمه اميرالمؤمنين ( ع ) نمى بود در ارزش كتابم كافى , بلكه فوق آن چه مى خواهم حاصل بود

ابن خلكان در وفيات الاعيان معروف به تاريخ ابن خلكان در ترجمه عبدالحميد كاتب معروف گويد :

ابو غالب عبدالحميد الكاتب البليغ المشهور كان كاتب مروان بن حكم الاموى آخر ملوك بنى اميه و به يضرب المثل فى البلاغه حتى قيل فتحت الرسائل بعبد